Tahranlı kendini zehirliyor, ya biz?
2007'nin ilk günlerinde dikkat çekici haberler aldık. Bizler yılbaşı ve bayram kutlamaları yaparken önemli gündemler oluştu.
Bizce okuyucuya aktarılması gereken bir haber İran menşeiliydi.
Tahran Temiz Hava Komitesi'nin başı olan Muhammed Hadi Haydarzadenin basına yaptığı açıklamaya göre hava kirliliğine bağlı olarak sadece Ekim ayında başkentte 3 bin 600 kişi yaşamını yitirmiş. Haydarzade'ye göre sorunun nedeni, eski taşıtlar ve onların kullandığı kalitesiz yakıtlar. Bu yetkilinin ifadelerine bakılırsa 2006 yılında aynı sebepten ölenlerin sayısı 10 binin üzerinde.
Tahranlılar neden şikayetçi değil?
Nükleer teknolojiye sahip olduğunu iddia eden bir ülke için ne kadar tezat bir durum değil mi?
Çıkardıkları petrolü gereği şekilde rafine edemeyen ve çağın en temel araçlarından olan otomobillerde asgari standartları yaşama sokamamış bir toplum. Ama bakınız ki, dünyanın süper gücüne kafa tutabiliyor.
Peki, istatistiklerde sabitlenmiş bu tablo ortadayken neden Tahranlılar durumdan şikayetçi değil?
Eski araçlarla, kötü yakıt tüketmekten neden vazgeçmiyorlar?
Toplumsal olaylar geleneksel bilgilerle açıklanamayacağı için.
Bir de bize bakalım
Bir Popstar çılgınlığı yaşanıyor, değil mi?
Son senelerde sokaktan toplanan bir miktar yetenek sahibi kişiler belirli bir süre ilahlaştırılıyor.
Bu süreçte canlı yayınlarda bu ilahlar için mahkemeler kuruluyor, onlar aşağılandıkça bireyler mutlu oluyor.
Bizim popstar bağımlılığımız
Bilmiyoruz, son senelerde kaç adet "star"ımız oldu? Ya eski popstarları hatırlıyor muyuz?
İnsanları tüketerek sorunlardan uzaklaşma terapisi mi uygulanıyor?
Basın tarafından popstar propagandası yapılırken Madonna'nın bir sözü aklımıza geldi:
" Bir popstar ile terörist arasındaki fark nedir? Terörist ile pazarlık yapabilirsiniz"
Madonna popstarlığı bu şekilde tanımlıyor. Bu kadar negatif bir figüre gösterilen ilgi ve ortaya konan yöntemler, toplumsal psikologlara göre bir depresyonun habercisi.
Hatta bu kişiler, sözü edilen yarışmalarda bir kadının kazanmasına da özel önem veriyorlar. Yapılan seçimin, bir değişimin habercisi olduğunu savlıyorlar. Tahranlıların kendini zehirlediğini okuyanlara haber ne kadar anlamsız geliyorsa, bizim popstar bağımlılığımız da başkalarına o kadar manasız geliyordur.
Çünkü, kalabalıkların yaptıklarında mantık aranmaz.
2007'nin ilk günlerinde dikkat çekici haberler aldık. Bizler yılbaşı ve bayram kutlamaları yaparken önemli gündemler oluştu.
Bizce okuyucuya aktarılması gereken bir haber İran menşeiliydi.
Tahran Temiz Hava Komitesi'nin başı olan Muhammed Hadi Haydarzadenin basına yaptığı açıklamaya göre hava kirliliğine bağlı olarak sadece Ekim ayında başkentte 3 bin 600 kişi yaşamını yitirmiş. Haydarzade'ye göre sorunun nedeni, eski taşıtlar ve onların kullandığı kalitesiz yakıtlar. Bu yetkilinin ifadelerine bakılırsa 2006 yılında aynı sebepten ölenlerin sayısı 10 binin üzerinde.
Tahranlılar neden şikayetçi değil?
Nükleer teknolojiye sahip olduğunu iddia eden bir ülke için ne kadar tezat bir durum değil mi?
Çıkardıkları petrolü gereği şekilde rafine edemeyen ve çağın en temel araçlarından olan otomobillerde asgari standartları yaşama sokamamış bir toplum. Ama bakınız ki, dünyanın süper gücüne kafa tutabiliyor.
Peki, istatistiklerde sabitlenmiş bu tablo ortadayken neden Tahranlılar durumdan şikayetçi değil?
Eski araçlarla, kötü yakıt tüketmekten neden vazgeçmiyorlar?
Toplumsal olaylar geleneksel bilgilerle açıklanamayacağı için.
Bir de bize bakalım
Bir Popstar çılgınlığı yaşanıyor, değil mi?
Son senelerde sokaktan toplanan bir miktar yetenek sahibi kişiler belirli bir süre ilahlaştırılıyor.
Bu süreçte canlı yayınlarda bu ilahlar için mahkemeler kuruluyor, onlar aşağılandıkça bireyler mutlu oluyor.
Bizim popstar bağımlılığımız
Bilmiyoruz, son senelerde kaç adet "star"ımız oldu? Ya eski popstarları hatırlıyor muyuz?
İnsanları tüketerek sorunlardan uzaklaşma terapisi mi uygulanıyor?
Basın tarafından popstar propagandası yapılırken Madonna'nın bir sözü aklımıza geldi:
" Bir popstar ile terörist arasındaki fark nedir? Terörist ile pazarlık yapabilirsiniz"
Madonna popstarlığı bu şekilde tanımlıyor. Bu kadar negatif bir figüre gösterilen ilgi ve ortaya konan yöntemler, toplumsal psikologlara göre bir depresyonun habercisi.
Hatta bu kişiler, sözü edilen yarışmalarda bir kadının kazanmasına da özel önem veriyorlar. Yapılan seçimin, bir değişimin habercisi olduğunu savlıyorlar. Tahranlıların kendini zehirlediğini okuyanlara haber ne kadar anlamsız geliyorsa, bizim popstar bağımlılığımız da başkalarına o kadar manasız geliyordur.
Çünkü, kalabalıkların yaptıklarında mantık aranmaz.
Sayı: 558 - Sayı'nın Kapağı