Türkiye’nin tam 40 yıldır baş belası olan bölücü terör örgütüyle ikinci kez “açılım” adı altında “barış sürecine” girdiğimizi söyleyenlerin nutuklarını birkaç aydır sabırla dinliyoruz.
Heyetler oluşuyor, İmralı’ya gidiliyor, oradan gelip Kandil’e koşuyorlar. Tam da ‘barış masasına’ oturulacakken 12 vatan evladı, “istisnai, öngörülemez ve olağan dışı” bir şekilde boğularak şehit oluyordu. Ardı sıra Abdullah Öcalan 26 yıl sonra mesaj yayınlayıp sivil siyasete dönülme çağrısı yaptı.
Ardından da Süleymaniye’de sembolik olarak silah bırakma gösterisi yapıldı.
Bu ne kadar inandırıcı ve de gerçekçi? Tüm bunlar olurken şehit ailelerinin nasıl bir halet-i ruhiye içinde olduğunu hiç kimseler sorgulamıyor. Analara, babalara, eşlere, kardeşlere ne deriz?
Onları acaba nasıl ikna ederiz?
Biz, ortalık güllük gülistanlık sanmaya devam edelim. Ama gerçek bu değil.
PKK 200-300 kişilik bir gurup değil ki, türevleri, yandaşları, ittifakları da var.
Bizim topraklarımızda bitti bitiyor diye yorum yapabiliyoruz, ama Suriye’de, Irak’ta ve İran’da da var. Bu nedenle Osmanlı hayalini gerçekleştirmek için değil sınır ötesinde de güvenli askeri bölgeler oluşturmak için uğraşıyoruz.
Bu güvenli bölgeler oluşursa sınır illeri saldırılardan kurtulmuş olur. Ve daha da önemlisi sınırlara yakın illerimiz ve komşu ülkelere sefer yapan sivil ticari bütün uçaklar artık güvenli uçabilir.
Bir dönem, sınıra çok yakın Hakkari Yüksekova’daki Selahaddin Eyyubi (Bu isim ve Şırnak Havalimanı’na da merhum Kürt siyasetçi Şerafettin Elçi adı birinci açılım sırasında verilmişti.)
Havalimanı terör örgütünün silahlı saldırılarından etkilendiği için zaman zaman uçuşa kapatılırdı. Şimdilerde bu sorun sınırlarımızın dışında olan Irak Kürdistan Özerk Bölgesi’ndeki silah bırakılmanın gerçekleştirildiği Süleymaniye (IATA:ISU-ICAO: ORSU) Havalimanı için geçerliliğini koruyor.
Süleymaniye Havalimanı inşaatının temeli 29 Kasım 2003'te atıldı ve yapımına 23 Aralık 2003'te başlandı. Havalimanı’nın yapımını da bir Türk şirketi olan AGE İnşaat gerçekleştirdi.
(Aynı tarihlerde Erbil Havalimanı’nı da Cengiz İnşaat şirketi yapmaktaydı.)
Süleymaniye Havalimanı’na ilk Türk tescilli uçak seferi Aralık 2005’te Fly Air’e ait MD -83 tipi uçakla yapıldı. Ardında da Türk Hava Yolları bu havalimanına haftada iki kez uçtu. Pegasus da buraya uçuşlar yaptı.
Daha sonra Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı 2023 yılında terör faaliyetleri gerekçesiyle Türk Hava Sahası’nın Süleymaniye Havalimanı’nı kullanan hava araçlarına kapatıldığını açıkladı. Türk Hava Yolları (THY) da Süleymaniye Havalimanı'ndan yapılan uçuşlarını 3 Nisan sonrası durdurdu.
Dışişleri Bakanlığı'ndan yapılan açıklamada, "Süleymaniye’de PKK terör örgütünün faaliyetlerinin yoğunlaşması, terör örgütünün havalimanına nüfuz etmesi ve böylece uçuş güvenliğinin tehdit edilmesi çerçevesinde Türk hava sahası, Irak Süleymaniye Uluslararası Havalimanı’nı iniş/kalkış için kullanacak hava araçlarının kullanımına 3 Nisan itibariyle kapatılmıştır" denildi.
Temmuz 2024’ye Irak Parlamentosu Ulaştırma Komisyonu, Süleymaniye Havalimanı’nda yaptığı incelemede havalimanına uygulanan yaptırımların siyasi olduğunu ileri sürdüler. Çünkü, bu yasak birçok uçuşu engelliyordu.
Türkiye, en son 6 Temmuz 2025’e uzattığı Süleymaniye Havalimanı'na yönelik uçuş yasağını bu kez de 6 Ekim 2025 tarihine kadar uzattı.
Bu durum gösteriyor ki, PKK terör örgütü uçuş emniyetini tehlikeye düşürecek faaliyetlerini sürdürüyor.
Türkiye’de “Terörsüz Türkiye” söylemi uyarınca açılım sürecinin değirmenine su taşınırken, sivil uçakların güvenliği için yeniden uçuş yasağı koymamız ne anlama gelmektedir. Bu tezat nedir?
PKK, üç beş silah bırakmakla ne kadar inandırıcı olacak zamanla göreceğiz. Silahlara gerçekten veda edecek mi?
Öncelikle bizleri buna inandırmalılar.
Mutlu yarınlar Türkiyem.